Fruit S - Z
Sinaasappels
Sinaasappels zijn erg populaire vruchten. Sinaasappels zijn rijk aan vitamine C.
Er bestaan verschillende soorten sinaasappels, zoals de gewone 'blonde' sinaasappel, de 'navelsinaasappel' en de 'bloedsinaasappel'. De bloedsinaasappel heeft roodachtig vruchtvlees, de anderen oranje.
Het vruchtvlees van sinaasappels is in partjes verdeeld door een witte pel.
Sinaasappels zijn het hele jaar door verkrijgbaar. Zorg er bij aankoop voor dat de vruchten stevig aanvoelen.
Verwijder de dikke, oranje schil en eventueel de witte pel. Daarna kan u de sinaasappel persen of het vruchtvlees in stukjes snijden of in partjes verdelen. Sinaasappels hebben een zoete, frisse smaak. Sinaasappels pellen nog beter wanneer u de vrucht eerst voorzichtig tussen uw handen wrijft.
Stervrucht
De carambola of starfruit (stervrucht) komt oorspronkelijk van de Molukken in Zuidoost-Azie, maar wordt tegenwoordig in bijna alle tropische landen gekweekt. Een ambtenaar van de Verenigde Oostindische Compagnie gaf al in de 17e eeuw een beschrijving voor deze decoratieve vrucht.
Schijfjes carambola lijken op een ster, vandaar ook de Engelse naam startfruit.
De carambola is langwerpig en ovaal van vorm, heeft een lengte van ongeveer 12 cm en 5 scherpkantige ribben in de lengte richting. De vrucht groeit aan een boom van 10 meter hoogte die ieder jaar weer een enorme oogst oplevert
De carambola heeft een frisse, zurige smaak en is zowel onrijp (geelgroen) als goed rijp (donkergeel) te eten. De vrucht hoeft niet geschild te worden, wordt in dunne plakken gesneden en zo gegeten. Lekker met ijs, gebak, op de boterham of met vlees of vis.
Vijgen
De vijg is de vrucht van een wijdvertakte struik of boom met grote diep ingesneden bladeren. Oude overleveringen wijzen erop dat de vrucht al voor het begin van de jaartelling bekend was in Klein-Azië , Syrië en Palestina. Vijgebomen groeien ook nu nog in het wild in Zuid-Europeese landen.
De vijg is een schijnvrucht, dat wil zeggen dat de vele pitjes in de vijg de vruchtjes zijn. Ze zijn ingesloten in de sappige, vlezige bloembodem, die aan de randen is dichtgegroeid tot een kleine, peervormige zak van ongeveer 8 cm.
De vrouwelijke vijgebomen dragen de vruchten. De vijgeschil is dun en voelt leerachtig aan. Afhankelijk van de soort is de schil groen-geel of blauw-violet van kleur. Het vruchtvlees is wit-roze tot donkerrood van kleur en bevat eetbare pitjes.
Vijgen zijn rijp wanneer de schil zacht wordt en donker verkleurt. Ze worden bijna rijp geoogst. Het vruchtvlees is zeer zacht, zoet en aromatisch. De vele pitjes stimuleren de darmwerking.
De vruchten worden vooral geïmporteerd in de periode september tot en met november. Ze komen uit Italië, Turkije, Griekenland, Frankrijk en Israël. In de voorjaarsmaanden is Brazilië een belangrijk aanvoerland. Al van oudsher komen het gehele jaar gedroogde vijgen in de handel. Rijpe vruchten zijn nog 1 à 2 dagen houdbaar in de koelkast. De rijpe vruchten zijn erg gevoelig voor schimmel. Als er bruine plekjes op de schil verschijnen, dan zijn er schimmelsporen in de vijg gedrongen. Binnen enkele uren worden de suikers omgezet in zuren en wordt de vijg oneetbaar.
Vijgen kunnen met en zonder schil worden gegeten. Met een mesje is de schil er gemakkelijk af te trekken. Vijgen in partjes of stukjes snijden. De vijg is optimaal van smaak als ze gekoeld wordt gegeten, besprenkeld met citroen- of limoensap.
Walnoten
De walnoot of ook wel okkernoot genoemd worden onder meer aangevoerd uit Amerika en Frankrijk.
In Nederland importeren we voornamelijk gedroogde noten, gedopt en in de dop.
Verse walnoten zijn namelijk niet lang houdbaar, omdat ze vrij veel olie bevatten.
Verse (natte) walnoten zijn alleen in oktober verkrijgbaar. Ze zitten dan nog in de groene bolster en zijn dus beperkt houdbaar.
De schaal van de walnoot bestaat uit twee delen. Het nootje is opgebouwd uit vier delen. Gedroogde, niet gepelde walnoten zijn, mits koel en droog bewaard, ongeveer één jaar houdbaar. Verpakte, gepelde, noten zijn ± 6 maanden houdbaar. Gepelde noten 1-2 maanden.